تحلیل صوت شناختی روان ها در زبان فارسی معیار

در این پژوهش ویژگی های صوت شناختی-آواشناختیِ همخوان های روانِ زبان فارسی معیار -/r/ و /l/- بر اساس 19 سخنگوی زن و مرد، که هر کدام 204 نمون? آوایی حاویِ این دو واج را در کلمه و در بافت هایِ آواییِ آغازین، میانی و پایانی تولید کرده اند، مورد مطالعه قرار گرفته است. ماهیت این دو همخوان و به خصوص ر-آواها در زبان های مختلف به گونه ای است که در بافت های آوایی متفاوت بسیار تغییرپذیرند و تحت تأثیر عوامل متعددی ممکن است دچار تغییر شوند. در سنت آواشناسی زبان فارسی، همخوان [r] از آغاز دارای شیو? تولید لرزشی قلمداد شده است و بررسی این همخوان در بافت-های مختلف در اکثر موارد محدود به موقعیتی است که این همخوان در جایگاه بین دو واکه ، یا یک غلت و یک واکه قرار می گیرد، که آنرا زنشی می دانند. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که شیو? تولید [r] در زبان فارسی نه تنها لرزشی نیست بلکه ناسوده است و در حقیقت گون? لرزشیِ این همخوان تنها محدود به یک جایگاه خاص و از فراوانی بسیار کمی نیز برخوردار است. در این پژوهش همچنین شیو? تولید [l] در بافت های آوایی متفاوت و جایگاه این واج در پیوستار زبان های دارای [l] روشن بر اساس مقدار f2 بررسی شده است و پارامترهای صوت شناختی همچون فرکانس سازه ها، فرکانس پایه، شدت و دیرش دو همخوان روان اندازه گیری شده اند. عامل جنسیت در تحلیل صوت-شناختی همخوان های روان در نظر گرفته شده است و تأثیر محیط واکه ای و همخوانی نیز بر هر دو این همخوان ها بررسی شده است.